سایت عــــــشــق توت فرنگـــــــــــی

    فرياد زدم دوستت دارم صدايم را نشنيد

    اعتراف كردم كه عاشقم جرم مرا باور نكردي

  گفتم بدون تو ميميرم لبخندي تلخ زدي

 از دلتنگي ات اشك ريختم چشم هاي خيسم را نديدي   

چگونه بگويم كه دوستت دارم تا تو نيز در جواب بگويي من هم همينطور   

چگونه بگويم كه بي تو اين زندگي برايم عذاب است تا تو نيز مرا درك كني      

صداي فريادم را همه شنيدند جز او كه بايد ميشنيد    

اشكهايم را همه ديدند  

اشيانه اي كه در قلبت ساخته ام تبديل به قفسي شده كه تا اخر در اينجا گرفتارم     

گرفتار عشقي كه باور ندارد مرا   

فكر ميكند كه اين عشق مثل عشق هاي ديگر اين زمانه خياليست حرفهاي من بيچاره دروغين است

حالا ديگر اموخته ام كه كلام دوستت دارم را بر زبان نياورم ديگر اشك نريزم و درون خود بسوزم

اگر دلتنگت شدم با تنهايي درد دل كنم و اگر مردم نگويم كه از عشق تو مردم اما رفتنم محال است عشق كه امد ديگر رفتني نيست جنون كه امد عقل در زندگي حاكم نيست 

انقدر به پايت مينشينم تا بسوزم تا ابد به عشقت زندگي ميكنم تا بميرم

گرچه شايد مرا به فراموشي بسپاري اما عشق براي من با ارزش و فراموش نشدني است

مگسي را كشتم

نه به اين جرم كه حيوان پليديست  بد است

و نه چون نسبت سودش به ضرر يك به صد است

طفل معصوم به دور سر من ميچرخيد

به خيالش قندم

يا كه چون اغذيه ي مشهورش تا به ان حد گندم!

اي دو صد نور به قبرش بارد مگس خوبي بود

من به اين جرم كه از ياد تو بيرونم كرد

                        مگسي را كشتم

                                                        زنده ياد حسين پناهي